شاخص کارآفرینی و مدیریت کسب وکار

شاخص کارآفرینی جهانی ، نگاه دقیق به سلامتی اکوسیستم های کارآفرینی ملت‌ها را فراهم می کند. یک روش شاخص را ایجاد شده است که شرایط چارچوب کارآفرینی ملت‌ها را با نگرش‌ها، توانایی ها و آرمان های کارآفرینی در سطح مجزا مرتبط می کند. شاخص ترکیبی ابزارهای سیاست گذاران را برای فهم نقاط قوت و ضعف های کارآفرینی کشورهای خود می دهد و به این ترتیب آنها را قادر به اجرای سیاست هایی می کند که کارآفرینی مولد را ترویج دهند. شاخص کارآفرینی جهانی GEI برای کمک به دولت ها در جهت توسعه کارآفرینی پایدار طراحی شده است.روش GEDI اطلاعات مربوط به نگرش ها، توانایی ها و آرزوهای کارآفرینان محلی را جمع آوری می کند و سپس آن ها را در مقابل زیرساخت های اجتماعی و اقتصادی غالب شامل جنبه هایی مانند اتصال پهنای باند و ارتباطات حمل و نقل به بازارهای خارجی، قرار می دهد. این فرایند ۱۴ نشانگر را ایجاد می کند که GEDI برای سنجش سلامت اکوسیستم منطقه ای استفاده می کند.

شاخص مدیریت کسب وکار

یک معیار قابل اندازه گیری است که برای پیگیری و ارزیابی فرایندهای خاص کسب و کار به کار گرفته می شود. حیاتی است که به این امر توجه شود که شاخص های کسب و کار باید به مخاطبان کلیدی پیرامون یک کسب و کار مانند سرمایه گذاران، مشتریان و انواع مختلف کارمندان مثل مدیران بپردازند. هر بخشی از کسب و کار شاخص های خاص خود را دارد که باید تحت نظارت قرار بگیرد، بازاریابان آمار کمپین و برنامه ها را دنبال میکنند، تیم فروش فرصتهای جدید را بررسی میکند و رهبران و مدیران اجرایی به دنبال تصویر کلی شاخص های مالی هستند. برای موثر واقع شدن، شاخص های کسب وکار باید با بنچ مارک های تثبیت شده یا اهداف کسب و کار مقایسه شوند. این امر مفاهیم ارزشمندی برای مقادیر مورد استفاده در شاخص فراهم کرده و به کاربران کسب و کار این امکان را می دهد که بهتر بر مبنای اطلاعاتی که مشاهده میکنند عمل کنند

کارآفرینی وایجاد اشتغال

کارآفرینی و ایجاد اشتغال بیش از هرچیز به میزان و نحوه سرمایه گذاری در آموزش عالی، تحقیق و توسعهء و فضای کسب و کار یک کشور بستگی دارد. فضای کسب و کار به عنوان چارچوبی متشکل از نهادهای کارآمد(مالی، قضایی، اداری و اجتماعی)، قوانین و مقررات شفاف و باثبات وسیاستگذاری مناسب دولت، بستر لازم برای رشد پایدار اقتصادی، توسعه سرمایه گذاری، کارآفرینی و کاهش نگرانی و عدم اطمینان نسبت به آینده راتا سطح قابل تحمل برای فعالان اقتصادی فراهم می کند.از این رو مقاله حاضر در ابتدا به بررسی رابطه بین دانشگاه، کارآفرینی و اشتغال پرداخته وتشریحی از نقش دانشگاه در توسعه کارآفرینی داشته است. و در ادامه شاخص های ۱۰ گانه کسب و کار در ایران را از دیدگاه بانک جهانی موردبررسی قرار داده است. و به ارائه مدل مفهومی جدیدی در ارتباط با قوای سه گانه و رابطه آنها با فضای کسب و کار نموده است.